ایران استنداپ

یکی از تکنیکهای مهم طنز نویسی اینه که خودتون بتونید به جکهایی که ساختید بخندید.

این رو از کتاب محسن سلیمانی برداشتم. 

میگن ذوق و قریحه یک طنزپرداز بهترین راهنما برای اینه که چقدر درست عمل کرده. خیلی بعیده که شما خودتون به چیزی نخندید و بقیه بخندن. یا برعکس اگر چیزی تونست شما رو بخندونه احتمال خیلی زیادی وجود داره که بقیه هم به اون بخندن. 

من (نرگس بهرامی: بیدار) خودم یک طرفند دارم. وقتی زیادی رو یک موضوع کار می کنم کلا هر چی که می نویسم از نظرم خیلی مسخره است و عزا می گیرم که خدایا آخه کی اندازه من دیوونه است که رو طنزپردازی وقت بذاره و آخرش فقط چیز بی مزه ازش در بیاد... 

خلاصه هر چی نوشتم رو بایگانی می کنم و بعد از ده پونزده رو میرم میخونم اون موقع است که در مورد خوب بودن جکی تصمیم میگیرم. چون وقتی زیادی ذهنتون رو روی یک موضوع مشغول کنید عضلات مغزتون برای خندیدن قدرتشو از دست میده پس حتما خنده خودتون رو قاضی اصلی کارهاتون بکنید.