ایران استنداپ

با سلام دوستای گلم

بهتون گفته بودم که سفر هستم و مطلبهای خیلی تخصصی نمیتونم بذارم

امروز میخام در مورد وودی آلن توضیحاتی ک تو ذهنمه بدم

وودی آلن الان هشتاد و یک سالشه

دیشب ی فیلم 2016 ازش دیدم واقعا تحسین برانگیزه که تو اون سن حرفی برای گفتن به ما داره و چالشهای روزمره رو بیان میکنه

اسم این فیلم کافه سوسایتی بود و طبق عادت وودی آلن صحبت از مرگ،مذهب،وجدان و مرگ بود

حرفی ک در مورد وودی میخام بزنم اینه.براتون مطلبو ترجمه کردم...

از وودی آلن پرسیدن کی صدای خودت رو پیدا کردی

When did you find your voice

در اینجا منظورش اینه که این حالت طنزپردازی که الان به سبک وودی آلن مشهور شده رو از چه زمانی پیدا کرده 

اون توضیح میده که وقتی جوان بود هم بازیگر کمدی تءاتر بود هم نویسنده منتها هنوز سبکی نداشت تا اینکه مجله پلی بوی play boy ازش خواست که متنی بنویسنه و اون متن اونقدر توجه نامزدش رو جلب کرد ک شدیدا بهش توصیه کردش بفرسته واسه مجله نیویورکر.نیویورکر یک چیزی بود مثل خنداونه الان و کسی که اونجا مورد قبول میشد واقعا گل کاشته بود.

وودی بعد از فرستادت اون مطلب در کمال شگفتی از طرف اونها تحسین شد و به این کارش ادامه داد با نقدهای این مجله و تلاش خود وودی اون تبدیل شد به این وودی ک الان نابغه طنز شناخته شده

ی چیز دیگه هم بگم ک در این مصاحبه وودی معتقد بود که طنزنویسی هنریست که وقتی به اون مسلط بشی خیلی برات ساده میشه و به راحتی مطلبهایی مینویسی ک همه رو بخندونه