ایران استنداپ

سلام بچه های طنز

اونقدر به خاطر اینکه این چند روز نتونستم تکنیک بذارم عذاب وجدان دارم که حد و حساب نداره. 

دیشب از عروسی نتونستم زیاد بنویسم آخه موقع خواب یادم افتاد که مطلب نذاشتم مجبور شدم برم گوشی رو بردارم که زیر عهدم نزده باشم. ما که مثل شما جوونها نیستیم با گوشی بخوابیم. گوشی رو یک فرسخ دورتر میذارم که صبح ساعتش زنگ میزنه اونقدر مجبور شم برای خاموش کردنش راه برم که خوابم بپره. ولی بعضی وقتها که خیلی خوابم میاد و صدای زنگ گوشی میره رو مخم حسابی زندگی رو فحش کش میکنم بعد انتظار میکشم که زنگش قطع شه. اما متاسفانه طوری تنظیمش کردم که تا پنج دیقه با صدای بلند هشدار میده. چرا آدم قبل از خواب اینقدر با موقع خواب فرق داره. واقعا اون آدمی که اینقدر بی رحمانه گوشی رو کوک  میکنه منم؟؟؟؟؟  

بگذریم خواستم بدونید که چقدر برام مهم بوده که تو وبلاگم مطلب بذارم خلاصه یک چیزهایی در مورد عروسی تو خواب و بیداری نوشتم. نمیدونم گفتم یا نه که این پسره که دوماد شده بود جزو فانتزیهای ازدواج من بود. ولی خوب تقدیر فقط اجازه داد که شب دامادیش ببینمش.. آخه واسه این دوست داشتم زنش شم که باباش حسابی پولدار بود و خودش حسابی اهل هنر ازون عکاسهای معروفه. ولی وقتی تو شب دامادیش دیدم خداروشکر کردم که زنش نشدم آخه نیاز شدید به چند عمل زیبایی داشت...

بریم سراغ تکنیک...

حداقل چند بار در هفته اجرا داشته باشید

خوب این استرس آورترین قسمت ماجراست. ایکاش مکانهایی بود که میشد اجراهای بیشتری داشت و ترس از صحنه رو کم کرد. طبق نظر این نویسنده لازمه که جکهایی که ساختید رو حتما تست کنید وگرنه از کجا می تونید بفهمید که اونها خنده دارن. من یکی از آرمانهام برای این وبلاگ اینه که بتونیم حداقل بچه های علاقه مند برای هم اجرا داشته باشیم و خودمون رو محک بزنیم مخصوصا خانمها که خیلی کم فرصت اجرا پیدا می کنن. نداشتن ترس از صحنه یک چیزه و خندوندن یک چیز دیگه. ترس از صحنه با یک بار اجرا از بین میره اما برای اینکه ببینید جک خوبه یا نه اونو حتما باید چندبار تعریف کنید. به امید ایجاد فرصتهای عالی برای هممون...

فعلا که وبلاگ ما رو اونهایی که قصد تبلیغات دارن میبینن و نظر میذارن شاید هنوز وقت این نشده که هم هدفها همدیگه رو پیدا کنیم. ولی با اینحال نمیدونید چقدر همین تعداد رو دوست دارم و عاشق تبلیغاتشون هستم. 

(نرگس بهرامی: بیدار)